പ്രഭാവപരമായ ഒന്നിനെ തന്റെ പരിമിത ശേഷിയാല്‍ അളക്കാന്‍ കഴിയില്ലെന്ന വാസ്തവികതയ്ക്ക് മുന്നില്‍ മനുഷ്യന് ഉണ്ടാക്കിയ മറ്റൊരു അമൂര്‍ത്ത മാനദണ്ഡമാണ് ബഹുമാനം എന്നത്. ഭൌതിക രൂപം എന്ന എകമാനമല്ലാത്തത് എന്നോ, ഈ ഒരു എകമാനത്തില്‍ അളക്കാന്‍ കഴിയാത്തത് എന്നോ ഒക്കെ ബഹുമാനം എന്ന ധര്‍മത്തെ നമുക്ക് മനസ്സിലാക്കാം. തഴക്കം എന്നതോ, ഗുരുത്വം എന്നതോ, പ്രായം എന്നതോ, പരിജ്ഞാനം എന്നതോ ഒക്കെ പ്രഭാവപരമായത് കൊണ്ടാണ്, സ്ഥാനങ്ങളെയും, പ്രായത്തേയും നാം ബഹുമാന രൂപത്തില്‍ കാണാന്‍ തുടങ്ങിയത്. ഗുരുക്കന്മാരോടും, മഹത്തുക്കളോടും ഒക്കെ നാം ബഹുമാനം "കാണിക്കാറുണ്ട്". നമ്മുടെ ഭൌതിക മാന ശേഷിയുടെ പരിമിതിയില്‍ പെടാത്തത് കൊണ്ട്, പ്രകൃതി ശക്തികളോടും അതിന്റെ മറ്റു മൂര്‍ത്ത വത്കൃത സങ്കല്പങ്ങലായ ഈശ്വര ബിംബങ്ങളോടും നാം ബഹുമാനം കാണിക്കുന്നു. (കാണിക്കുന്ന ഒരു ആചരണത്തിന് പിന്പില്‍ ശക്തമായ ചില സങ്കല്പനങ്ങള്‍ ഉണ്ടെന്നറിയാതെ ആണ് നാം പലതും "കാണിച്ചു" പോരുന്നത് എന്ന് മാത്രം)
കാണിക്കപ്പെടുന്ന ബഹുമാനത്തെ തത്കാലം മാറ്റി വയ്ക്കുക. ഒരു വസ്തുവിന്റെ / വസ്തുതയുടെ ഭൌതികമായ സ്ഥിതികത്വതെ കുറിച്ച് യുക്തി കൊണ്ട് വിശകലനം ചെയ്തു മനസ്സിലാക്കുമ്പോള്‍ നമുക്ക് പിടി കിട്ടുന്ന സമവാക്യങ്ങള്‍, പ്രഭാവപരമായ സ്ഥിതികത്വതെ മനസ്സിലാകാനും കൈകാര്യം ചെയ്യാനും പര്യാപ്തമായിരിക്കില്ല. ഒരു മാര്‍വാഡി പണത്തെ വല്ലാതെ ബഹുമാനത്തോടെ കാണുന്നതും, മറ്റു സാമൂഹിക കാര്യങ്ങളെ ബഹുമാനത്തോടെ അല്ലാതെ വീക്ഷിക്കുന്നതും ഒരു പൊതു കാഴ്ചയാണ്. ആ ബഹുമാനം, അയാളിലേക്ക്, "അധികമായ" ഭൌതിക അധ്വാനമില്ലാത്ത സമ്പത്തിന്റെ ഒഴുക്ക് സൃഷ്ട്ടിക്കും. ഭൌതികമായി മാത്രം പണത്തെ കാണുന്നവര്‍ക്ക് കഠിനാധ്വാനം വേണ്ടിവരും, പണത്തെ നേടാന്‍.
പണം ബഹുമാനിക്കപ്പെടെണ്ട ഒന്നാണ്. എന്നാല്‍ ആ ബഹുമാനം കാണിക്കപ്പെടേണ്ടത് മാത്രമാണെന്ന് കരുതുന്നിടത് നമുക്ക് തെറ്റി തുടങ്ങും. ബഹുമാനം കാണിക്കുകയും അധ്വാനം മാത്രം മിച്ചമാകുകയും ചെയ്യുന്ന സാധാരണ സമൂഹത്തെ നാം കാണേണ്ടി വരുന്നതും ഇത് കൊണ്ട് തന്നെ.
അതിനാല്‍, പണത്തെ ഭൌതികമായ ഒന്നാണെന്ന് കരുതാതിരിക്കുക. അത് പ്രഭാവപരമായ ഒന്നാണ്. അതിനെ എകമാനത്തില്‍ അറിയാന്‍ കഴിയില്ല. അത് ബഹുമാനിതമാണ്. അതിനെ പ്രഭാവമായി (ഭൌതികവാദികള്‍)/ ആത്മീയമായി (ആത്മീയവാദികള്‍) കാണുക, അറിയുക. അതിനാല്‍ തന്നെ ബഹുമാനിക്കുക, ആ ബഹുമാനം ചടങ്ങുകള്‍ ആക്കി മാത്രം ആചരിക്കാതിരിക്കുക.
No comments:
Post a Comment